Codzienny ekonomiczny przegląd 24.08.2023

Zapraszamy na subiektywne zestawienie Codziennego, ekonomicznego przeglądu informacji z Rosji.

A w dzisiejszym zestawieniu:

1. Problemy z transportem ropy.

Eksport rosyjskiej ropy przez Morze Czarne, który stanowi około 1/4 baryłek sprzedawanych za granicą, został praktycznie unieruchomiony po ataku ukraińskich dronów morskich na port w Noworosyjsku.

W ciągu tygodnia od 14 do 20 sierpnia z największego portu na Morzu Czarnym w Rosji wypłynął tylko jeden tankowiec, a wolumen eksportu spadł do 100 000 baryłek dziennie, podaje Kpler.

W poprzednim tygodniu port ten wysłał trzy tankowce i pięć statków w ciągu pierwszych siedmiu dni sierpnia (odpowiednio 300 i 500 tysięcy baryłek dziennie). W czerwcu z tego portu eksportowano od 600 do 800 tysięcy baryłek dziennie.

Spadek wolumenu eksportu ropy przez Morze Czarne był największy od początku trwania konfliktu, a spadek rozpoczął się po ataku Ukraińskich Sił Zbrojnych na bazę morską w Noworosyjsku w nocy z 4 na 5 sierpnia.

Firmy naftowe natknęły się na problemy związane z ubezpieczeniem, gdzie firmy ubezpieczeniowe zaczęły nakładać dodatkowe opłaty za „ryzyko wojenne”.

Według nich składki ubezpieczeniowe o kolejne 25%. Całkowity koszt ubezpieczenia wzrósł średnio do 1 miliona dolarów na statek. Jednak w obliczu kryzysu dostaw i sankcji, rosyjskie firmy płaciły znacznie więcej – nawet do 20 milionów dolarów za tankowiec, co stanowiło ponad jedną trzecią kosztu każdego ładunku. I to jest bardzo ciekawa informacja którą warto zapamiętać.

Zatrzymanie eksportu ropy z Morza Czarnego doprowadziło do spadku łącznej sprzedaży rosyjskich baryłek za granicą do najniższego poziomu od grudnia 2022 roku. W tygodniu kończącym się 20 sierpnia wynosiło to 2,37 miliona baryłek dziennie – o 15% mniej niż w poprzednim tygodniu i o 20% mniej niż na początku miesiąca.

Od połowy stycznia do połowy czerwca eksport ropy z Federacji Rosyjskiej nigdy nie spadł poniżej 3 milionów baryłek dziennie, a w najbardziej intensywnym okresie – pod koniec kwietnia – osiągnął poziom 4,2 miliona baryłek dziennie. Od tego czasu wolumeny spadły o 44%.

Nasze najszczersze kondolencje.

3. Problemy rosyjskiego przemysłu w tym zbrojeniowego

W ujęciu miesiąc do miesiąca Rosstat drugi miesiąc z rzędu notuje niemal zerowe tempo wzrostu produkcji przemysłowej (skorygowane o sezonowość i „kalendarz”) – minus 0,1% w lipcu i minus 0,2% w czerwcu po wzroście o 0,8% w maju.

Rosstat podniósł szacunki produkcji przemysłowej w Federacji Rosyjskiej w 2022 r. (po otrzymaniu nowych danych, w tym od małych i mikroprzedsiębiorstw) i odpowiednio obniżył je na pierwszą połowę tego roku. 

Teraz statystycy uważają, że w ubiegłym roku produkcja przemysłowa wzrosła o 0,6% (poprzednie szacunki mówiły o spadku o 0,6%).

Statystyki tradycyjnie nie podają odpowiednich szacunków w rozszerzonych sektorach, jednak według Centrum Analiz Makroekonomicznych i Prognoz Krótkoterminowych (CMASF), spadła o 0,3% wobec spadku o 0,1% w czerwcu i trzech poprzednich miesiącach wzrostu średnio o 0,8%. „Spowolnienie branży, które rozpoczęło się w czerwcu, konsoliduje się i było oczekiwane.

„Przegrzany przemysł osiągnął granicę swoich potencjalnych możliwości (m.in. z powodu katastrofalnego niedoboru zasobów pracy), co nakłada się również na systematyczne zaostrzanie sankcji ograniczających eksport” – komentują statystyki analitycy kanału MMI Telegram. Vladimir Salnikov uważa, że w krótkim okresie, w ramach obecnej zmienności, branża może zacząć się kurczyć, ponieważ w przeciwieństwie do „pozytywnego szoku” w inżynierii mechanicznej i budownictwie nie ma powodów do zauważalnego wzrostu w innych segmentach. Główna niepewność dotyczy sektora produkcji węglowodorów.

Analitycy kanału Telegram „Twarde liczby” szacują spadek sektora w lipcu na 2,8% w ujęciu rocznym i o 0,8% miesiąc do miesiąca (wyrównane sezonowo).

Należy zauważyć, że rząd dostrzega ograniczony potencjał obecnego wzrostu ożywienia, ale jest optymistą co dorocznego wzrostu produkcji średnio o 4% do 2035 r.

Ministerstwo Przemysłu i Handlu Rosji zamierza przywrócić wielkość dostaw eksportowych w nadchodzących latach. Według szefa ministerstwa Denisa Manturowa w 2030 roku dostawy do zagranicznych partnerów Rosji mogą osiągnąć prawie 150 miliardów dolarów.

„Pomimo obecnej recesji, która jest spowodowana obecnymi ograniczeniami, postawiliśmy sobie za zadanie konsekwentne przywracanie wolumenu przesyłek do naszych zagranicznych partnerów w nadchodzących latach. A w 2030 r., Jeśli chodzi o eksport przemysłowy, zbliżyć się jak najbardziej do poprzeczki 150 mld USD „- powiedział Manturow na posiedzeniu rządu, przedstawiając strategię rozwoju rosyjskiego przemysłu do 2035 r. 

3. Czy leci z nami pilot? Klęska planów budowy własnych samolotów.

Plany władz rosyjskich dotyczące ożywienia przemysłu lotniczego i produkcji 100 samolotów rocznie rozbiły się niczym Łuna o księżyc.

Większość programów produkcji nowych samolotów, mających zastąpić zachodnie modele, stanęła w obliczu niepowodzenia. Z ośmiu obiecujących projektów, które miały konkurować z Boeingiem i Airbusem, tylko dwa zdołały uniknąć zakłóceń w planach produkcyjnych.

Są to samolot dalekiego zasięgu Ił-96 oraz model regionalny „Ładoga”. A wiecie dlaczego? Bo jeszcze nie ruszyli z produkcją, która ma to nastąpić dopiero w 2025 roku.

Planowane produkcje samolotów MS-21 i Ił-114-300, rozłóżmy na czynniki pierwsze. Produkcję pierwszego z nich spowolniły sankcje, początkowo użyto wielu zagranicznych komponentów. Wersja „zastępująca import” otrzymała już certyfikat, lecz brak rosyjskich kompozytów, i zagranicznych elementów torpeduje projekt.

Ił-114-300 miał słabe ogniwo w postaci silnika TV7-117ST, który nigdy nie przeszedł testów w locie a nawet spowodował katastrofę wojskowego samolotu transportowego Ił-112V. Brak alternatywnego silnika przesuwa terminy produkcji na czas nieokreślony.

Pierwszy lot nowego Sukhoi Superjet, był wielokrotnie przekładany. Producent musi przeprowadzić próby w locie z nowym silnikiem, uzyskać certyfikację i pozwolenie na przewóz pasażerów. Jednak przez cztery miesiące przewidziane w programie to niemożliwe. Wszystko się opóźnia.

Nawet wersja Superjet z zagranicznymi komponentami miała trudności, co oznacza, że wyprodukowanie planowanych 19 samolotów w 2023 roku staje się niemożliwe.

Problemy dotknęły także produkcję Tu-214, a wojna na Ukrainie pogorszyła sytuację. Kazańska fabryka cierpi na brak części, a dostawcy nie mogą dotrzymać terminów z powodu zalewu zamówień wojskowych. W pierwszej połowie 2023 roku dostarczono zaledwie dwa samoloty.

Samoloty Bajkał nie pokonały zależności od zagranicznych silników, a poszukiwania zamiennika silnika amerykańskiego General Electric nie powiodły się. Choć produkcja samolotu z napędem rosyjskim powinna rozpocząć się w przyszłym roku, urzędnicy twierdzą, że rządowe plany są niewykonalne.

I teraz petarda. Podsumowująca wszystkie powyższe informacje. W pierwszej połowie 2023 roku w Federacji Rosyjskiej wyprodukowano tylko dwa samoloty cywilne, zgodnie z danymi Rosstatu.

4. Rekordowe hurtowe ceny paliw

Gwałtowny popyt na produkty naftowe na giełdzie, a także wzrost atrakcyjności eksportu na tle ponownego osłabienia rubla, podniosły hurtowy koszt benzyny AI-95 do kolejnego historycznego rekordu. Olej napędowy i benzyna AI-92 stają się coraz droższe, mniej pewne: ceny utrzymują się w pobliżu poziomu, powyżej którego koncerny naftowe mogą stracić wielomiliardowe płatności za amortyzatory w sierpniu. Dynamika cen hurtowych nieznacznie przesuwa się na ceny detaliczne: według Rosstatu ceny benzyny wzrosły w ubiegłym tygodniu o 0,6%.

Benzyna 95 osiągnęła 71 tysięcy rubli za tonę, co jest nowym absolutnym rekordem. Notowania rosną drugi dzień z rzędu po krótkim wytchnieniu na początku tygodnia, kiedy spadły poniżej poziomu 70 tysięcy rubli za tonę. Cena benzyny AI-92 wykazała długoterminową korektę od 17 do 22 sierpnia, ale dzień wcześniej cena wzrosła o 1,6%, do 62,7 tys. rubli za tonę. Koszt oleju napędowego również wzrósł, choć mniej dynamicznie niż benzyny do 66,4 tys. rubli za tonę.

Rząd zapowiedział możliwe mechanizmy walki z nielegalnym eksportem poprzez zmniejszenie liczby dostawców, ale ostateczne decyzje nie zostały jeszcze podjęte. O procederze mówiliśmy dwa tygodnie temu w długim sobotnim Live.

Ponadto popyt na produkty ropopochodne, głównie olej napędowy, wzrósł wraz ze zbiorami i początkiem jesiennego sezonu siewu.

W tym kontekście Ministerstwo Energii już 22 sierpnia zaleciło spółkom naftowym ograniczenie cen hurtowych oleju napędowego w regionach rolniczych.

Ministerstwo przyznało się do „pewnych trudności z rytmem dostaw” koleją w kierunku południowym w sezonie turystycznym. Jednak w Kolejach Rosyjskich problem był związany z faktem, że na południu występuje korek i długi przestój transportów w oczekiwaniu na rozładunek przez odbiorców.

Ceny AI-92 i oleju napędowego są obecnie niemal na poziomie, przy którym koncerny naftowe mogą stracić płatności za sierpniowy amortyzator paliwowy.

Formuła amortyzatora – rekompensaty, które firmy naftowe otrzymują za dostarczanie paliwa na rynek krajowy – zawiera orientacyjną cenę rynku krajowego, a jeśli rzeczywiste ceny hurtowe odbiegają od orientacyjnych o więcej niż 10% dla benzyny i 20% dla oleju napędowego, przepustnica jest resetowana do zera.

Tymczasem sierpniowy tłumik spowodowany rosnącymi cenami ropy i osłabieniem rubla może być największy od półtora roku. Tak więc dotacja na benzynę w sierpniu może wzrosnąć o 46% w porównaniu z lipcem, do 39,7 tys. rubli za tonę, dla oleju napędowego o 55%, do 33,4 tys. rubli za tonę.

Od początku roku benzyna na stacjach benzynowych wzrosła w nieznacznie to jest o 6,6%.

Co się jednak stanie we wrześniu tego nikt do końca nie wie.

5. Sprzedawca hot dogów Prigożyn i twarz Wagnera Utkin nie żyją.

Odrzutowiec biznesowy Embraer-135 (EBM-135BJ), który rozbił się w regionie Tweru 23 sierpnia, rozpoczął przesyłanie danych lotu o 14:46 czasu UTC (17:46 czasu moskiewskiego).

Ministerstwo Sytuacji Nadzwyczajnych poinformowało, że samolot leciał z Moskwy do Petersburga: rozbił się w pobliżu wsi Kuzhenkino w rejonie bolońskim w północno-zachodniej części regionu Twer. Na pokładzie może być założyciel PMC „Wagner” Jewgienij Prigożyn.

Jak wynika z raportu Flightradar24, o godzinie 18:10 czasu moskiewskiego odrzutowiec wzniósł się na wysokość 28 tysięcy stóp (około 8,5 km). Lot na tej wysokości trwał do godziny 18:19. Następnie samolot losowo nabrał wysokości (maksymalny poziom wynosi do 30,1 tys. stóp, czyli 9,2 km) i ponownie zniżał się. Odrzutowiec przesyłał dane do godziny 18:20 czasu moskiewskiego, kiedy to znajdował się na wysokości 19,7 tys. stóp (około 6 km).

Embraer stracił 8 stóp wysokości (2,4 km) w ciągu 30 sekund.

Według Ministerstwa Sytuacji Nadzwyczajnych na pokładzie było dziesięć osób, w tym trzech członków załogi, z których wszyscy zginęli. Federalna Agencja Transportu Lotniczego, powołując się na linię lotniczą, wśród możliwych pasażerów wymieniła Prigożyna, dowódcę Wagnera Dmitrija Utkina, kilku żołnierzy PMC, a także Walerij Czekałow. Zgineła jedna kobieta, stewardessa,

Relacja naocznego świadka

„Siedziałem w domu i nagle usłyszałem dwa wybuchy. Baliśmy się, że leci w naszym kierunku ukraiński dron. Wyszedłem na balkon. Widzę, że samolot leci w kierunku wioski Kuzhenkino” – powiedział naoczny świadek Pavel. – Samolot zaczęła gwałtownie spadać. Zawalił się na polu. Potem nastąpiła kolejna potężna eksplozja. Mój przyjaciel i ja poszliśmy tam, aby zobaczyć, co się stało.”

Według Pawła, czekał na nich stos żelaza. Załoga i pasażerowie nie byliby w stanie przeżyć.

„Stałem 20 metrów od miejsca wypadku. Części ciała leżały obok wraku. Komuś odcięto połowę tułowia. Stało się jasne, że był to prywatny odrzutowiec. Ale kto tam był, nie można rozpoznać. Sądząc po ubraniach, ludzie byli w zwykłych zwykłych T-shirtach, spodniach. Ale tam wszystko było rozdarte na strzępy, w błocie, w kurzu. Wszystko było prawie spalone. Więc znowu trudno to zrozumieć – wspomina Pavel.„

Mieszkaniec twierdzi, że nie cały samolot rozbił się na polu. Niektóre z jego części odpadły już w powietrzu i rozproszyły się po całej wsi.

„Na przykład skrzydło spadło 15 kilometrów od wioski. Niektóre małe części spadły blisko torów.„

Oficjalnie wszczęto sprawę karną w sprawie faktu tragedii zgodnie z artykułem 236 Kodeksu Karnego Federacji Rosyjskiej „Naruszenie zasad bezpieczeństwa ruchu drogowego i eksploatacji transportu lotniczego”.

Federalna Agencja Transportu Lotniczego utworzyła komisję, która rozpoczęła dochodzenie w sprawie katastrofy lotniczej w regionie Tweru.

Federalna Agencja Transportu Lotniczego wyjaśniła, że rozbity samolot należał do firmy MNT-Aero, która specjalizuje się w transporcie biznesowym.

Komisja będzie zbierała dane dotyczące wyszkolenia załogi i stanu technicznego samolotu, a także informacje o sytuacji meteorologicznej na trasie lotu, pracy dyspozytorów i naziemnych urządzeń radiowych. Ponadto członkowie komisji będą wyszukiwać „czarne skrzynki”.

Według ekspertów cytowanych przez Kommersant w dziedzinie badania wypadków przyczyną katastrofy mogła być eksplozja lub eksplozje. Nastąpiły one najprawdopodobniej w części ogonowej samolotu, która została z niego oderwana. Wskazują na możliwą porażenie odrzutowca biznesowego przez rakietę. W TFR katastrofa jest badana jako przestępstwo popełnione przez zaniedbania pilotów lub osób przygotowujących lotu do odjazdu.