Rosyjska prasa do ☕ 28.04.23

 Dzień Dobry, 

Zapraszam na subiektywny przegląd rosyjskiej prasy która mam nadzieję osłodzi wam poranną ☕.

MK RU

1. .Odrobienie strat wynikające ze spadku eksportu gazu o połowę  to perspektywa kilku lat, jeśli nie dekad. 

Według wyników bieżącego roku eksport rosyjskiego gazu rurociągowego zmniejszy się o połowę – ze 100 miliardów do 50 miliardów metrów sześciennych – prognozowała Komisja Energii Rady Państwa. Powodem są sankcje i odmowa krajów zachodnich z surowców z Federacji Rosyjskiej. Aby zrekompensować straty, Moskwa musi wykonać iście tytaniczny wysiłek.

Przede wszystkim konieczne jest gwałtowne zwiększenie konsumpcji krajowej – przejście na „niebieskie paliwo” w transporcie, zwiększenie poziomu zgazowania do 82,9% do 2030 roku oraz budowa do 2035 roku 94 małych instalacji LNG. Ponadto należy bardziej aktywnie rozwijać produkcję nawozów azotowych, a także przestawiać instalacje wytwórcze na gazowe. Pozwoli to na bardziej efektywne wykorzystanie nieodebranych ilości gazu.

„Ogólnie rzecz biorąc, liczba 50 miliardów metrów sześciennych brzmiała z ust analityków jeszcze w styczniu 2023 r.”, wspomina Artem Deev, szef działu analitycznego w AMarkets. – Co więcej, był to scenariusz dość optymistyczny – przy dotychczasowych dostawach Rosja będzie mogła wyeksportować rurociągami do Europy najwyżej 25 mld m sześc. gazu. W porównaniu z 2021 rokiem spadek jest więcej niż odczuwalny – ponad pięciokrotny. Ale to było do przewidzenia, zwłaszcza na tle utraty Nord Stream 1. Nawet jeśli założymy niewiarygodne, że dwustronne relacje z UE wrócą do normy, konieczne będzie przywrócenie sprawności przynajmniej jednej z nitek tego gazociągu. Tak więc w ciągu najbliższych kilku lat z trudem przekroczymy próg 50 miliardów metrów sześciennych”.

Główne zakłady produkcyjne LNG znajdują się obecnie w Jamale. Do 2035 r. planujemy  zbudować 94 nowych małych elektrowni w innych regionach:, przemysł energetyczny obrał kurs na ten temat kilka lat temu, argumentuje Deev. Ale jeśli chodzi o rozbudowę floty pojazdów napędzanych gazem, ekspert nie podziela nastrojów komisji profilowej Rady Państwa. Oznacza to, że samo „nitowanie” autobusów nie jest trudnym zadaniem, ale aby móc z nich później korzystać, potrzebna jest rozbudowana infrastruktura do tankowania. A nadal są z tym problemy, zwłaszcza w odległych regionach.

„Dostawy rosyjskiego gazu do Europy odbywają się wyłącznie przez Turecki Potok i tranzyt przez Ukrainę” – mówi Igor Juszkow, ekspert Uniwersytetu Finansowego przy rządzie Federacji Rosyjskiej. – To są niewielkie objętości, w sumie gromadzi się tam 20-25 mld m sześc. I nie wierzę w szybką gazyfikację Rosji: to perspektywa kilku lat, jeśli nie dziesięcioleci. Jego tempo nie było wcześniej zbyt wysokie, choć w ostatnich trzech latach Gazprom znacząco podniósł koszty. Problem w tym, że w związku z radykalnym ograniczeniem wpływów z eksportu firma może nie mieć wystarczających środków na sfinansowanie programu zgazowania w tej samej skali.”

Izwiestia

2.Dekret Putina o zarządzaniu zagranicznymi firmami.

Dekret Prezydenta Federacji Rosyjskiej o przekazaniu aktywów zagranicznych w lokalny zarząd tymczasowy ma na celu ograniczenie odpływu kapitału z kraju.

Pierwszymi spółkami z tymczasowym zarządem były Unipro PJSC (83,73%), będące pośrednią własnością rządu niemieckiego oraz Fortum PJSC (98,23%), fiński koncern.

Jednak listę przedsiębiorstw pod kontrolą zewnętrzną można rozszerzyć , wiceprzewodniczący Komisji Dumy Państwowej ds. Polityki Gospodarczej Michaił Delyagin powiedział Izwiestii.

„ To nie jest działanie jednorazowe. To początek systemowej odpowiedzi na agresję Zachodu w sferze gospodarczej ” – powiedział parlamentarzysta.

W wielu krajach zachodnich od dłuższego czasu stworzono ramy regulacyjne dla rzeczywistego przejmowania aktywów rosyjskich firm za granicą, a ich tymczasowe zarządzanie stopniowo przekształca się w rzeczywistą konfiskatę mienia .

Po wybuchu działań wojennych na Ukrainie rząd niemiecki przekazał pod kontrolę Federalnej Agencji Sieciowej były oddział Gazpromu – Securing Energy for Europe GmbH, struktury rafineryjne Rosniefti – 28,57% w rafinerii Bayernoil w Voburg an der Donau , 24% w MiRO w Karlsruhe i 54,17% w rafinerii w Schwedt . Później władze niemieckie wielokrotnie ogłaszały plany nacjonalizacji lub sprzedaży tych aktywów Gazpromowi i Rosniefti .

Szacowane możliwe szkody tylko w przypadku konfiskat z Rosnieftu wynoszą 15 miliardów dolarów , powiedział ekonomista Nikita Krichevsky. W zeszłym tygodniu Bundestag przyjął nowelizację ustawy, która umożliwia wywłaszczanie struktur organizacji bez ich uprzedniej nacjonalizacji .

W rzeczywistości rosyjskich firm dotkniętych jest znacznie więcej , ale wiele przypadków nie jest jeszcze publicznie dyskutowanych. Mówimy o aktywach we Włoszech, Bułgarii, Francji i innych krajach europejskich, a także w USA , gdzie nasze spółki zależne działały bardzo efektywnie – zaznaczył Nikita Krichevsky.

Kommersant

3. Ukraina dwukrotnie podniesie cenę tranzytu rosyjskiej ropy

Ukraina złożyła wniosek o dwustopniową podwyżkę kosztów transportu z obecnych 13,6 euro do 21 euro za tonę od 1 sierpnia. Kijów musi rozmawiać o podwyżce kursu bezpośrednio z konsumentami ropy, przede wszystkim z Węgrami. Zdaniem ekspertów zbyt częste podwyżki taryf mogą doprowadzić do wstrzymania przewozów na tej trasie.

Zostało to zgłoszone przez agencję Argus w odniesieniu do uczestników rynku i potwierdzone przez źródła Kommersanta. Według nich od 1 czerwca stawka pompowania wzrośnie o 25 proc., do 17 euro za tonę, a od 1 sierpnia o kolejne 23,5 proc., do 21 euro za tonę. Transnieft’ potwierdziła Kommersantowi, że spółka otrzymała zawiadomienie od Ukrtransnafty, ale wyjaśniła, że ​​nie prowadzi żadnych negocjacji ze stroną ukraińską. Ministerstwo Energii przekazało zapytanie Transniefti.

W tej chwili, jak tłumaczą zaznajomieni z sytuacją rozmówcy Kommiersanta, Ukraina prowadzi bezpośrednie negocjacje ze Słowacją, Węgrami i Czechami, które otrzymują ropę przez południową nitkę Drużby. Ale potem te umowy są sformalizowane z rosyjskim Ministerstwem Energetyki i Transnieftią, która historycznie płaci zaliczkę za tranzyt przez terytorium Ukrainy. W przyszłości planuje się, że kraje konsumenckie przejdą na bezpośrednie płatności za transport ropy do swoich granic – teraz ten koszt jest wliczony w cenę dostawy ropy, a rosyjskie firmy naftowe, po otrzymaniu płatności, przekazują niezbędną kwotę za pompowanie Transniefti .

Jednak, jak tłumaczy informator Kommersanta, proces zmiany mechanizmu płacenia za tranzyt nie będzie szybki, bo chodzi nie tylko o przekazanie środków, ale także o zmianę systemu monitorowania ilości i jakości ropy.

. 4. Odrzucenie cyrylicy

„Rosyjski świat” kurczy się. Kanybek Osmonalijew, przewodniczący Narodowej Komisji Języka Państwowego Kirgistanu, powiedział w parlamencie tego kraju, że nadszedł czas, aby przetłumaczyć język kirgiski na alfabet łaciński. W krajach byłego ZSRR – oprócz Federacji Rosyjskiej – w przypadku reformy w Kirgistanie tylko języki słowiańskie (białoruski i ukraiński) oraz tadżycki będą miały cyrylicę.

Kirgistan (jak się pisze po rosyjsku) pozostał jedynym państwem na mapie świata z językiem tureckim i pismem cyrylicy, w którym nie podjęto decyzji o przejściu na łacinę alfabet. Kazachstan, gdzie nadal zachowana jest cyrylica, całkowicie przejdzie na alfabet łaciński w 2025 r., tak jak zrobiły to już Azerbejdżan, Turkmenistan i Uzbekistan.

Cyrylica sama w sobie nie jest dla Turków zła, jest nawet wygodniejsza niż alfabet łaciński, ponieważ zawiera już litery Y, Sh, Ch i Zh, które występują w tych językach (nie wszystkie są we wszystkich tych językach). Ale jasne jest, że decyzja ma charakter polityczny: oto kolejny kraj, który widzi swoją przyszłość poza strefą rosyjskich wpływów i chce się na nią przygotować.

5. State Bank of India pilnuje, aby firmy nie kupowały ropy z Rosji powyżej pułapu

State Bank of India, największy pożyczkodawca w kraju, sprawdza pracę indyjskich firm naftowych Indian Oil Corp., Bharat Petroleum Corp. Ltd i Hindustan Petroleum Corp. Sp. z o.o. w sprawie obejścia sankcji wobec Rosji. Poinformowała o tym gazeta Mint , powołując się na dwa źródła zaznajomione ze sprawą.

Według gazety Mint, Bank Państwowy zażądał danych na temat cen zakupu surowców od indyjskich koncernów naftowych, aby zweryfikować, czy rosyjska ropa nie jest kupowana za więcej niż 60 dolarów za baryłkę. Tym samym indyjski regulator chce mieć pewność, że firmy nie łamią sankcji wobec Rosji.

Podczas gdy Rosja musi zdecydować, jak wykorzystać swoje indyjskie rupie z rekordowej sprzedaży ropy, Indie czują się coraz bardziej nieswojo z powodu coraz bardziej rażącej nierównowagi handlowej z Rosją, kupując rząd wielkości więcej niż sprzedają. .

Krytycy rosyjskiego zwrotu na Wschód, powołując się na przykłady Indii  często argumentują, że polityka dedolaryzacji zmierza rzekomo w ślepy zaułek, ponieważ Rosja po prostu nie wie, co zrobić z wpływami otrzymanymi w walutach innych niż dolara amerykańskiego, w tym wypadku rupii

(Przypomnijmy większość kontraktów  nadal dotyczą dolara, ale są też ,rupie i dirhamy arabskie) .